آموزش به بيمار وآموزش همگاني امروزه در كشورهاي توسعه يافته يكي از وظايف اصلي بيمارستان ها و مراكز درماني به شمار مي رود . در كشور ما هم در سالهاي اخير به اين حوزه توجه ويژه اي شده است. بطور كلي پزشكان و كادر درماني در بيمارستان، بخشي از فرآيند بهبود را در بيمار به عهده دارند و قسمت عمده اي از اين فرايند بايد توسط خود بيمار و يا همراهيان وي و يا ساير نهادهاي ارائه دهنده خدمات درماني مانند: مراكز فيزيوتراپي و امثال آن پس از ترخيص از بيمارستان انجام شود. چشم پوشي و يا سهل انگاري در اين مورد به راحتي يك فرايند درماني موفق را به يك درمان عارضه دار يا حتي ناموفق تبديل مي كند. در اين راستا پزشكان، پرستاران و ساير افراد مرتبط، نقش ويژه اي در ارائه اطلاعات درماني به بيمار يا همراهيان وي دارند. به عبارت ديگر آموزش سلامت به مفهوم رساندن اطلاعات لازم به بيمار و يا همراهيان وي توسط كادر درماني در مورد رفتارهاي مربوط به سلامت بيمار در جهت بهبود وضعيت سلامت مي باشد. اين اطلاعات شامل بخش هاي مختلفي بوده و مشخص مي‌نمايد كه چرا؟ چگونه؟ و چه‌وقت؟ بايد در شيوه زندگي خود تغييراتي ايجاد كنند. در واقع با انجام آموزش صحيح به بيمار (همراهيان وي) درك درستي از شرايط پزشكي خود، نحوه تشخيص، ماهيت بيماري، روش هاي درمان ، ناتواني هاي مرتبط با آن ونحوه مشاركت در تصميم گيري در مراحل مختلف درمان يا كنترل بيماري و افزايش رضايتمندي از ارائه خدمات درماني پيدا خواهد كرد. اهميت اين نوع آموزش با توجه به افزايش جمعيت سالمندان كه نيازهاي مراقبتي ويژه خود را دارا هستند، نمود بيشتري پيدا مي‌كند.